مرکز خدمات فولاد ایران- هفته اخیر بازار بیلت دریای سیاه نزولی بود چرا که تقاضا همچنان نزولی بود و جو بازار تحت تاثیر تنش های سیاسی شمال افریقا و خاور میانه و بحران هسته ای ژاپن قرار دارد.
قیمت بیلت سی آی اس هفته اخیر کمی کاهش یافته چرا که تجار سعی داشتند هر طور شده معامله کنند. بیلت فوب دریای سیاه با افت 5 تا 10 دلاری، 595 تا 605 دلار ثبت شده و این کاهش قیمت موجب شده 100 هزار تن بیلت دریای سیاه در 590 تا 595 دلار فوب معامله شود.
بازار واردات جنوب شرق آسیا همچنان در سکوت است و بازار خاور میانه در ابهام و شاید این حجم خرید هفته گذشته خبر از رکود مجدد بازار می دهد چون هرکه نیاز داشته خرید کرده و مجددا چند هفته بازار به سکوت می رود. هنوز ایران نیز تمایلی به خرید بیلت سی آی اس ندارد و احتمالا تا دو هفته دیگر همین طور خواهد بود.
از طرفی ارزش یورو به آرامی رو به افزایش است ولی قیمت قراضه صادراتی افت چندانی نداشته از این رو فشار ها بر هزینه تولید افزایش یافته و مانع از افت شدید قیمت می گردد. قیمت قراضه روسیه تا حدودی کاهش داشته ولی در آن حد نیست که موجب افت قیمت بیلت شود. از این رو بعید نیست تولید کننده ها به سمت تولید محصولات دیگری چون چدن بروند یا تولید را کاهش دهند.
قیمت ورق در بازار دریای سیاه نیز هفته گذشته 30 تا 40 دلار دیگر کاهش یافت و بدین ترتیب قیمت ورق گرم در این منطقه نسبت به اوج اواسط فوریه برای محصول اوکراین 80 تا 100 دلار و محصول روسیه 110 دلار کاهش داشته است.
پس از آغاز بحران خاور میانه سرمایه گذاری و ساخت و ساز در این منطقه یک ماهی است که مختل شده و موجب افت تقاضای بیلت و کاهش قیمت آن شده است. هنوز تجار معتقدند بازار به ثبات نرسیده و افت قیمت ها ادامه دارد. خریداران به دنبال 580 تا 585 دلار فوب هستند و قیمت بالاتر را نمی پذیرند. محموله های کوچکی از بیلت ترکیه 600 تا 610 دلار فوب شنیده شده در حالی که دو هفته قبل قیمت پیشنهادی 620 تا 630 دلار فوب بود. هفته گذشته میلگرد ترکیه 645 تا 660 دلار فوب معامله شد در حالی که یک هفته قبل 650 تا 660 دلار فوب بود.
علاوه بر این که جنگ های منطقه و بلایای طبیعی بر بازار بیلت و میلگرد ترکیه و سی آی اس تاثیر سوء گذاشته، بسیاری از کشور های با اقتصاد نوظهور در شمال افریقا و خاور میانه که وارد کننده های اصلی از ترکیه، سی آی اس و اروپا بوده اند در تلاشند برای تامین صنعت ساخت و ساز ، تولید فولاد خود را بهبود بخشند. تا سال 2020 خاور میانه و شمال افریقا خودکفا می شوند و آن زمان ترکیه به دردسر بیشتری می افتد و برخی کارخانه ها مجبور می شوند کار را تعطیل کنند. در این راستا برخی کارخانه ها سعی دارند تولید خود را از مقاطع و فولاد ساختمانی به ورق که مورد استفاده خودرو سازی و صنایع تولید کننده است تغییر دهند.
از آنجایی که بازار ورق ترکیه اخیرا با کمبود عرضه مواجه است و این کشور وابستگی زیادی به واردات دارد فولاد سازان داخلی امیدوارند این کمبود را جبران کنند. برخی نیز برای فروش مقاطع خود دنبال کشور های جدید برای صادرات هستند. ظاهرا ترک ها سعی دارند به دنبال بازارهای جدید باشند که هیچ وابستگی به خاور میانه نداشته باشد و بر فروش به امریکای جنوبی تاکید نموده اند که حجم پایین تر ولی سوددهی بالاتر داشته باشد.