پایگاه خبری فولاد ایران- شی جین پینگ سالهاست که از جهان دعوت میکند تا در «قطار سریع توسعه چین» سوار شود. این شعار مورد علاقه شی است، زمانی که رئیس حزب کمونیست با رهبران خارجی در مورد همکاری اقتصادی صحبت می کند، به ویژه از طریق ابتکار یک کمربند و جاده (bri)، یک برنامه زیرساختی جهانی که یک دهه پیش در این ماه راه اندازی شد.
از نظر منتقدان خارجی، چنین صحبتهای هولناکی اشتباه است. نخبگان محلی در کشورهای فقیر ممکن است از فرستادگان چینی که برای پرداخت فرودگاهها، سدها و سایر زیرساختهای جدید وام دریافت میکنند، استقبال کنند، اما شهروندان عادی به طور فزاینده ای علیه چنین پروژه های عظیمی اقدام می کنند.
یک قطار سریع السیر برای کسانی که درجه یک سوار می شوند بسیار متفاوت به نظر می رسد، برخلاف کسانی که باید در مسیرهای آن به سختی حرکت کنند. با در نظر گرفتن این موضوع، برخی از سیاستمداران و تحلیلگران خارجی از خود می پرسند که آیا چین ممکن است به عنوان یک اشتباه تریلیون دلاری که به شهرت آسیب می زند، از طرف دیگر خارج شود.
به گزارش فولاد ایران، در واقع، چین در حال طراحی مجدد این طرح است، اما برای نجات آن، نه از بین بردن آن. برخی از قابل اعتمادترین دوستان چین در آفریقا، آسیا و فراتر از آن با بدهی های بریتانیایی دست و پنجه نرم می کنند. اما منتقدان در غرب این خطر را دارند که دلیل بزرگ دیگری را برای طراحی مجدد از دست بدهند.
با کاهش سرعت اقتصاد چین، سازمان های خود آقای شی نسبت به این طرح بدبین میشوند، بهویژه در جاهایی که امید مردم محلی به رونق کوتاه مدت کمرنگ شده است. رهبران چین از این نارضایتی آگاه هستند. از دیدگاه یک فرد عادی، خرج کردن پول زیادی در مکانهای دوردست خارجی مانند آفریقا ضروری نیست.
پروژه های کوچکتر، جاه طلبی های بزرگتر
ژو یونگبیائو، رئیس مرکز تحقیقاتی بری دانشگاه لانژو میگوید چین در حال تغییر به سمت پروژههای «کوچک و زیبا» است. پروژه های کوچکتر فواید زیادی را به همراه دارند و به مردم محلی «احساس مالکیت» بیشتری می دهند. آقای ژو این تغییر را پاسخی به تغییر سیاست در کشورهای دریافتکننده و خواستههای مردم چین میداند که برخی از آنها bri را «پول رایگان» برای خارجیها میدانند. او طرحهای زیرساختی پیشنهادی آمریکا و اتحادیه اروپا را تا زمانی که «اروپا و ایالات متحده مایل به سرمایهگذاری واقعی هستند» به عنوان رقابتی خوشآمد میداند.
آقای شی در ماه اکتبر میزبان رهبران خارجی در یک مجمع عمومی خواهد بود. نمایندگان ممکن است انتظار داشته باشند که در مورد مدل فراگیر چین و نحوه احترام آن به سنت های سیاسی و حقوقی کشورهای مختلف، برخلاف دموکراسی های داوری غربی، صحبت های زیادی شود. چین ممکن است در سال های آینده راه آهن های خارجی کمتری را تامین کند. وقتی نوبت به تعیین هنجارها و استانداردها می رسد، جاه طلبی های آن جهانی می شود.
منبع: اکونومیست