پایگاه خبری فولاد ایران- در دهه گذشته، تقریباً هیچ‌کس از شرط‌بندی علیه سیاست‌های نفتی عربستان سعودی ضرر نکرده است. در واقع، بسیاری از سرمایه‌گذاران با پیش‌بینی ناکامی این سیاست‌ها، به سودهای قابل‌توجهی دست یافته‌اند؛ به‌ویژه از زمان دو دوره مهم جنگ قیمت نفت که عربستان آغاز کرد: یکی بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ و دیگری در سال ۲۰۲۰.
طبق گزارش اویل پرایس، هدف اصلی ریاض از این جنگ‌ها، فلج کردن صنعت نفت شیل ایالات متحده بود. آن‌ها با افزایش شدید تولید، تلاش کردند قیمت‌ها را پایین بیاورند تا تولیدکنندگان آمریکایی را از بازار بیرون کنند. اما این استراتژی‌ها، علی‌رغم تبلیغات گسترده، در عمل ضربه‌هایی سنگین به خود عربستان و متحدانش در اوپک از جمله روسیه وارد کرد.
در جنگ قیمت سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶، عربستان و بسیاری دیگر بر این باور بودند که تولیدکنندگان نفت شیل در آمریکا برای ادامه فعالیت به قیمتی بالای ۷۰ دلار در هر بشکه برای نفت خام وست تگزاس (WTI) نیاز دارند. بر همین اساس، اوپک تصمیم گرفت با افزایش عرضه، قیمت‌ها را به شدت کاهش دهد تا تولید شیل در آمریکا از صرفه اقتصادی بیفتد و کنار برود. اما آنچه در عمل رخ داد، دقیقاً عکس آن بود.
تکنولوژی و بهره‌وری در صنعت شیل آمریکا به سرعت پیشرفت کرد، هزینه‌ها کاهش یافت و شرکت‌های آمریکایی توانستند با قیمت‌هایی حتی زیر ۴۰ دلار نیز به تولید ادامه دهند. بسیاری از این شرکت‌ها با استفاده از فناوری‌های نوین، روش‌های حفاری چندگانه و قراردادهای هوشمندانه مالی، خود را در بازار حفظ کردند. در نتیجه، عربستان و اوپک نتوانستند به هدف اصلی خود برسند و در عوض، خود با کاهش شدید درآمدهای نفتی مواجه شدند.
در سال ۲۰۲۰ نیز عربستان دوباره وارد یک جنگ قیمت با روسیه شد. با خروج ناگهانی روسیه از توافق کاهش تولید، عربستان تصمیم گرفت با عرضه‌ی بی‌سابقه نفت، قیمت‌ها را به پایین‌ترین سطوح ممکن برساند. این تصمیم هم‌زمان شد با آغاز پاندمی کرونا و افت شدید تقاضای جهانی، که نتیجه آن سقوط تاریخی قیمت نفت بود. حتی برای مدت کوتاهی، قیمت نفت خام آمریکا به زیر صفر رسید. این‌بار هم، همان‌طور که بسیاری از تحلیل‌گران پیش‌بینی کرده بودند، این رویکرد نه تنها به تولیدکنندگان شیل ضربه جدی نزد، بلکه دوباره به خود عربستان و اقتصادهای وابسته به نفت آسیب زد.
در حال حاضر نیز نگرانی‌هایی وجود دارد که شاید دور جدیدی از تنش بین عربستان (و اوپک) و کشورهای غربی بر سر قیمت نفت آغاز شود. اما تجربه سال‌های گذشته نشان داده که سیاست‌های مبتنی بر فشار قیمت، در جهانی با ساختار تولید منعطف و اقتصادهای به‌هم‌پیوسته، کمتر از گذشته اثربخش هستند. بازار جهانی نفت، پیچیده‌تر از آن است که با ابزارهای قدیمی مثل افزایش یا کاهش شدید عرضه بتوان به راحتی آن را کنترل کرد.
منبع: Oilprice