پایگاه خبری فولاد ایران- در حال حاضر، اقتصاد جهانی ممکن است با موجی تازه از «شوک چین» روبرو باشد؛ موجی که شباهت‌هایی با شوک اقتصادی اولیه ناشی از ورود چین به اقتصاد جهانی در دهه ۹۰ و اوایل ۲۰۰۰ دارد، اما این بار با تفاوت‌هایی امیدوارکننده. بر اساس گزارش سی ان بی سی، پس از آن‌که چین با کاهش شدید تقاضای داخلی و اعمال تعرفه‌های سنگین از سوی آمریکا مواجه شد، تولیدکنندگان چینی که با انباشت موجودی‌های مازاد روبرو بودند، تصمیم گرفتند کالاهای خود را با تخفیف‌های بسیار زیاد روانه بازارهای خارجی کنند. برخی از این تولیدکنندگان، تخفیف‌هایی تا ۷۰٪ ارائه داده‌اند، که باعث هجوم کالاهای ارزان‌قیمت چینی به کشورهای منطقه شده است.
برای بسیاری از کشورها، از جمله سنگاپور، واردات گسترده کالاهای ارزان‌قیمت از چین تأثیر مستقیمی بر کاهش تورم داشته است. نمونه‌ای از این روند را می‌توان در شرکت‌هایی مانند Webuy Global مشاهده کرد که از فرصت کاهش قیمت تأمین‌کنندگان چینی بهره برده‌اند تا با همکاری شرکت‌هایی مثل Pinduoduo، محصولات ارزان را به دست مشتریان حساس به قیمت برسانند. این موضوع باعث شده واردات از چین در کشورهایی نظیر سنگاپور افزایش یابد و فشارهای قیمتی بر مصرف‌کنندگان تا حدی کاهش یابد.
از نظر کلان‌اقتصادی، این وضعیت هم چالش‌زا و هم فرصت‌ساز است. کشورهایی که با تورم بالا دست‌وپنجه نرم می‌کنند، مانند استرالیا یا هند، ممکن است از این کاهش قیمت‌ها بهره‌مند شوند و در نتیجه بانک‌های مرکزی‌شان فضای بیشتری برای کاهش نرخ بهره پیدا کنند. تحلیلگران مؤسسه Nomura پیش‌بینی کرده‌اند که موج جدید صادرات ارزان چین ممکن است موجب کاهش نرخ بهره در کشورهای مختلف آسیا شود؛ از جمله کاهش ۱۰۰ واحدی در هند، ۷۵ واحدی در فیلیپین و تایلند، و کاهش‌هایی در کره جنوبی، استرالیا و اندونزی.
با این حال، تصویر به این سادگی نیست. کشورهای زیادی، از جمله هند، ویتنام و اندونزی، با خطر تضعیف صنایع داخلی خود مواجه‌اند و در واکنش به این واردات گسترده، به اعمال سیاست‌های حمایتی مانند تعرفه‌های ضددامپینگ روی آورده‌اند. در این میان، تایلند به‌عنوان یکی از آسیب‌پذیرترین کشورها معرفی شده که ممکن است حتی وارد فاز تورم منفی (deflation) شود.
آمار صادرات چین نیز نشان‌دهنده‌ی تغییر جهت آشکار در سیاست تجاری این کشور است. در چهار ماه نخست سال، صادرات چین به کشورهای عضو آسه‌آن بیش از ۱۱٪ افزایش یافته، در حالی که صادرات به آمریکا بیش از ۲.۵٪ کاهش داشته است. در ماه آوریل، این اختلاف چشمگیرتر بود: صادرات به آسه‌آن بیش از ۲۰٪ رشد داشته و صادرات به آمریکا بیش از ۲۱٪ افت کرده است. این داده‌ها نشان می‌دهد چین در حال تمرکز مجدد بر بازارهای آسیایی برای تخلیه مازاد تولید خود است.
در کنار تمام نگرانی‌ها، برخی اقتصاددانان بر این باورند که شوک چین جدید، اگرچه تهدیدهایی برای تولید داخلی در برخی کشورها ایجاد می‌کند، می‌تواند به کاهش بحران هزینه‌های زندگی در کشورهایی که پایگاه تولیدی کوچکی دارند کمک کند. در واقع، اگر این روند با تدابیر حمایتی مناسب همراه باشد، می‌توان از آن برای کاهش فشارهای تورمی و تقویت قدرت خرید مصرف‌کنندگان استفاده کرد.
با همه این‌ها، آنچه مسلم است، این است که اقتصاد جهان، به‌ویژه کشورهای آسیایی، باید خود را با واقعیت جدیدی وفق دهند: بازگشت چین به عنوان صادرکننده‌ای پرقدرت با کالاهایی ارزان‌تر از همیشه، که در پی جبران رکود داخلی با نفوذ بیشتر در بازارهای جهانی است. این بار، شوک چین نه فقط یک تهدید صنعتی، بلکه یک پدیده چندوجهی است که همزمان هم فرصت‌هایی برای مهار تورم فراهم می‌کند و هم هشدارهایی درباره وابستگی فزاینده به یک قدرت اقتصادی خارجی.
منبع: CNBC