پایگاه خبری فولاد ایران- شش ماه پس از آغاز دوره دوم ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، او با تظاهر به اقتدار جهانی، در اسکاتلند مشغول نمایش است. در مراسمی شبیه به ورود یک پادشاه، ترامپ نخست‌وزیر بریتانیا، کیر استارمر را در یکی از زمین‌های گلف مجلل خود در زادگاه مادری‌اش استقبال کرد.
اما طبق گزارش سی‌ان‌ان، با وجود تمام این نمایش‌ها، آزمون واقعی رهبری ترامپ در صحنه‌های دشوارتر جهانی است: جنگ در اوکراین، قحطی در غزه و سیاست تجاری با اتحادیه اروپا.
ترامپ در حال حاضر در بسیاری از جبهه‌ها، آنچه را که «پیروزی» می‌نامد، به دست آورده: از بین بردن نظام تجارت آزاد جهانی و جایگزینی آن با تعرفه‌ها. استفاده از بمب‌افکن‌های پنهانکار آمریکا برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران و وادار کردن اعضای ناتو به افزایش هزینه‌های نظامی.
در داخل نیز او کنگره را وادار به سکوت کرده، ایدئولوژی خود را به دانشگاه‌ها تحمیل کرده، دستگاه قضایی را علیه مخالفانش به‌کار گرفته و مهاجرت غیرقانونی را تقریباً متوقف کرده است.
اما سؤال اساسی این است که آیا ترامپ در حال پیش‌برد منافع ملت آمریکا است، یا تنها در پی تثبیت قدرت شخصی خود است؟
او وعده داد مراکز توزیع غذا برای کاهش قحطی راه‌اندازی کند، اما جزئیات اجرایی آن در یک منطقه جنگی هنوز نامشخص است. همچنین ترامپ سکوت خود را درباره نقش دولت آمریکا در بدتر شدن بحران کمک‌رسانی، که با کنار گذاشتن کارشناسان سازمان ملل توسط اسرائیل تشدید شده، حفظ کرد.
برخی این موضع ترامپ را یک تغییر واقعی و نشانه‌ای از شکاف با نتانیاهو می‌دانند؛ برخی دیگر آن را صرفاً حرکتی حساب‌شده برای فرار از مسئولیت در قبال خشم جهانی علیه اسرائیل تفسیر می‌کنند. سابقه او در پیشنهاد تبدیل غزه به «ساحل مدیترانه‌ای پرزرق و برق» به سود سرمایه‌گذاران، بر تردیدها می‌افزاید.
آزمون دوم: ترامپ و روسیه
ترامپ همچنین روز دوشنبه از عدم همکاری ولادیمیر پوتین برای دستیابی به توافق صلح در اوکراین گلایه کرد.
او قبلاً ضرب‌الاجلی ۵۰ روزه برای پایان جنگ داده بود که حالا به «۱۰ تا ۱۲ روز» کاهش یافته است. اگر ترامپ واقعاً تصمیم به تحریم‌های ثانویه علیه درآمدهای نفتی روسیه بگیرد، می‌تواند پوتین را تحت فشار بگذارد. اما چنین اقدامی مستلزم تقابل با چین و هند است—قدرت‌هایی که همچنان نفت روسیه را خریداری می‌کنند. این اقدام می‌تواند بازتاب اقتصادی جهانی بسیار شدیدی داشته باشد.
آیا ترامپ واقعاً حاضر است برای دفاع از اوکراین چنین هزینه‌ای بدهد؟ یا ناراحتی‌اش از پوتین، فقط به‌خاطر شکست کمپین جایزه نوبل صلح خودش است؟
آزمون سوم: توافق تجاری با اروپا
ترامپ توافق تجاری تازه‌ای با اتحادیه اروپا به‌دست آورده که شامل اعمال تعرفه ۱۵ درصدی بر واردات اروپایی به آمریکا است. ترامپ آن را «بزرگ‌ترین توافق تاریخ» نامیده، اما در واقع، این توافق چارچوبی کلی است و فاقد جزئیات و تعهدات مشخص.
برخی رهبران اروپایی، مانند نخست‌وزیر فرانسه، این توافق را «نوعی تسلیم» خواندند.
اما دیگران معتقدند که این توافق موقت، از یک جنگ تجاری تمام‌عیار جلوگیری کرده است.
نکته جالب اینکه همزمان با این امتیازدهی اروپایی‌ها، ترامپ لحن خود را در قبال اوکراین و غزه نیز نرم‌تر کرد، که می‌تواند بخشی از یک معامله سیاسی باشد.
پیروزی‌های ترامپ عمدتاً نمایش‌محور هستند. او یک دیدگاه صفر و یکی دارد: «یا من می‌برم یا دیگران باید ببازند.»
اما این طرز تفکر، متحدان سنتی آمریکا را فرسوده کرده و قدرت نرم ایالات متحده را تضعیف کرده است. در بلندمدت، این امر ممکن است موجب شود کشورهایی به‌سمت ائتلاف‌های جدید با چین یا سایر قدرت‌ها بروند.
اگر ترامپ حاضر شود هزینه بدهد، متحدان را از خود براند و با قدرت‌هایی مثل پوتین و شی روبه‌رو شود، شاید بتوان او را یک رهبر واقعی دانست.
اما اگر همه چیز فقط در خدمت نمایش‌های تبلیغاتی، پیروزی‌های توخالی، و معامله‌گری شخصی باشد، تصویر رئیس‌جمهور آمریکا بیشتر شبیه یک تاجر بی‌پروا خواهد بود تا رهبری برای جهان آزاد.
منبع: CNN