پایگاه خبری فولاد ایران - رونق شیل در آمریکا که این کشور را به بزرگترین تولیدکننده نفت جهان تبدیل کرد، اکنون میتواند به شکلی غیرمنتظره زمینهساز توسعه یکی از منابع انرژی پاک شود. فناوری فرکینگ که سالها به عنوان عاملی مخرب برای محیطزیست شناخته میشد، اکنون در حال یافتن نقشی تازه در بهرهگیری از انرژی زمینگرمایی است؛ منبعی که میتواند رقیبی جدی برای انرژی هستهای و دیگر فناوریهای پرهزینه باشد، مشروط بر آنکه سرمایهگذاری عظیمی برای رفع موانع باقیمانده صورت گیرد.
به گزارش رویترز، ایده تولید برق از حرارت نهفته در اعماق زمین بیش از یک قرن قدمت دارد، اما به دلیل محدودیتهای زمینشناسی تاکنون سهم اندکی در تولید برق جهانی داشته است. در آمریکا، کالیفرنیا دوسوم ظرفیت زمینگرمایی کشور را تأمین میکند که تنها معادل پنج درصد از برق این ایالت است. با این حال، پیشرفتهای حاصل از صنعت شیل ــ از حفاریهای عمیقتر و دقیقتر گرفته تا افزایش سرعت و بهرهوری چاهها ــ اکنون میتواند این معادله را تغییر دهد.
بر اساس ارزیابی آژانس بینالمللی انرژی، بیش از ۷۵ درصد سرمایهگذاری لازم برای پروژههای پیشرفته زمینگرمایی همان تخصصها و زیرساختهایی است که شرکتهای نفتی در اختیار دارند. همین امر موجب شده مدیران باسابقه صنعت نفت مانند مدیران پیشین شِل و دیگر شرکتهای بزرگ، استارتآپهای زمینگرمایی تأسیس کنند.
دولت آمریکا در برآوردی اخیر اعلام کرده است که ایالتهای نوادا و همسایههای آن پتانسیل تولید حدود ۱۰ درصد برق کشور از این منبع را دارند، در حالی که ظرفیت کنونی تنها یکدهم این رقم است. توسعه بیشتر میتواند حتی بیش از نیاز منطقه برق تولید کند. این در زمانی است که مصرف برق به دلیل رشد مراکز داده و هوش مصنوعی در حال جهش دوباره است.
مزیت بزرگ انرژی زمینگرمایی نسبت به خورشید و باد، قابلیت تولید پیوسته و بدون وابستگی به شرایط آبوهوایی است. وزارت انرژی آمریکا برآورد میکند که هزینه متوسط تولید برق از پروژههای پیشرفته این بخش تا سال ۲۰۳۰ به حدود ۶۵ دلار به ازای هر مگاوات ساعت کاهش یابد؛ رقمی پایینتر از نیروگاههای گازسوز جدید و تقریباً نصف هزینه رآکتورهای هستهای کوچک.
با این حال، تحقق این هدف نیازمند سرمایهگذاری سنگین است. آژانس بینالمللی انرژی میگوید برای آنکه سهم انرژی زمینگرمایی تا سال ۲۰۳۵ به پنج درصد تولید جهانی برسد، باید حدود یک تریلیون دلار در این بخش سرمایهگذاری شود. بر این اساس، هزینه احداث یک نیروگاه ۳۰۰ مگاواتی از چهار میلیارد دلار در پروژههای اولیه میتواند تا سال ۲۰۳۵ به یک میلیارد دلار کاهش یابد.
هرچند این ارقام بسیار بزرگ هستند، اما رشد مستمر تقاضای برق و فشار برای یافتن منابع بدون کربن میتواند انگیزه کافی برای جذب چنین سرمایههایی ایجاد کند. اگر این روند تحقق یابد، انرژی زمینگرمایی میتواند به یکی از ارکان اصلی گذار انرژی آمریکا و جهان تبدیل شود.
منبع: Reuters