پایگاه خبری فولاد ایران - افزایش جهانی تقاضای انرژی ناشی از گسترش استفاده از هوش مصنوعی، به معضلی پیچیده برای شبکه‌های برق در سراسر جهان تبدیل شده است. طبق گزارش اویل پرایس، شکاف میان ظرفیت فعلی تولید انرژی و نیاز پیش‌بینی‌شده مراکز داده آن‌قدر گسترده است که کارشناسان می‌گویند این مشکل در طول عمر ما حل نخواهد شد و حل آن به نسل‌های آینده واگذار می‌شود.
تلاش جهانی برای افزایش ظرفیت تولید برق به‌منظور پشتیبانی از رشد انفجاری مراکز داده پرمصرف، هم موجب افزایش سرمایه‌گذاری در انرژی‌های پاک و نوآورانه شده و هم به بازگشت سرمایه‌گذاری در سوخت‌های فسیلی دامن زده است. نیروگاه‌های فسیلی که قرار بود تعطیل شوند دوباره راه‌اندازی شده‌اند و برخی پروژه‌های جدید نیز با سرعت بیشتری پیش می‌روند.
سرمایه‌گذاران اکنون رویکردی «همه‌جانبه» به تولید انرژی در پیش گرفته‌اند و علاوه بر انرژی‌های تجدیدپذیر، به فناوری‌هایی که پیش‌تر در حاشیه بودند — مانند انرژی زمین‌گرمایی، جزر و مدی، و همجوشی هسته‌ای — و حتی احیای صنعت سنتی انرژی هسته‌ای روی آورده‌اند.
با این حال، حتی با سرعت بالای توسعه ظرفیت تولید و انتقال برق برای پشتیبانی از موج فزاینده هوش مصنوعی، نگرانی‌های جدی درباره توان شبکه‌های برق در پاسخ به این رشد بی‌سابقه وجود دارد. کشورهایی مانند ایرلند، عربستان سعودی و مالزی هم‌اکنون با چالش‌هایی روبه‌رو هستند، چرا که نیاز انرژی مراکز داده در حال ساختشان بسیار فراتر از ظرفیت برنامه‌ریزی‌شده تولید انرژی است. در ایالات متحده، مطالعه‌ای علمی نشان داده است که در صورت سرمایه‌گذاری نکردن دولت در تولید و انتقال انرژی طی چند سال آینده، هزینه برق برای خانوارهای آمریکایی ممکن است تا ۷۰ درصد افزایش یابد.
در واقع، مصرف‌کنندگان در سراسر جهان هم‌اکنون هزینه مالی گسترش فراگیر هوش مصنوعی را می‌پردازند و این موضوع باعث شکل‌گیری مخالفت‌های دوحزبی شده است. از سوی دیگر، مردم هیچ کنترلی بر سرعت اجرای پروژه‌های هوش مصنوعی توسط شرکت‌های بزرگ فناوری ندارند و حتی ممکن است از منافع آن نیز بهره‌مند نشوند.
با این حال، هرچند هوش مصنوعی تهدیدی جدی برای منابع جهانی انرژی و عاملی برای افزایش فقر انرژی به شمار می‌آید، می‌تواند بخشی از راه‌حل نیز باشد. برخی کارشناسان بر این باورند که نگرانی‌ها درباره مصرف فزاینده انرژی مراکز داده اغراق‌آمیز است. به گفته آن‌ها، هرچه هوش مصنوعی پیشرفته‌تر شود، اتوماسیون در صنایع مختلف افزایش یافته و در مجموع، مصرف انرژی کاهش خواهد یافت. مدل‌های زبانی بزرگ می‌توانند با بهبود بهره‌وری در بخش‌هایی مانند زنجیره ارزش مواد و زیست‌فناوری، به «صرفه‌جویی خالص انرژی» منجر شوند — آن هم در حوزه‌هایی که انسان به‌تنهایی قادر به یافتن راه‌حل‌های کارآمد نیست.
منبع: Oilprice