پایگاه خبری فولاد ایران - در شرایطی که نگرانی‌ها درباره کمبود جهانی غذا به دلیل تغییرات اقلیمی افزایش یافته، کاهش اخیر قیمت برنج که به پایین‌ترین سطح خود در ۱۸ سال گذشته نزدیک شده، نشان می‌دهد که مداخله دولت‌ها و استفاده از فناوری‌های نوین کشاورزی می‌تواند نقش مهمی در تضمین امنیت غذایی ایفا کند. محور اصلی این روند، افزایش بهره‌وری و تولید بیشتر با تعداد کمتری از کشاورزان است.
طبق گزارش ژاپن تایمز، کشاورزی در دهه‌های اخیر شاهد جهشی قابل توجه در بهره‌وری بوده است. در سال ۱۹۷۵ متوسط عملکرد برنج در جهان ۲.۴ تن در هکتار بود؛ این رقم تا سال ۲۰۰۰ به ۳.۸ تن و امروز به حدود ۴.۷ تن رسیده است. پیشرفت‌های مشابه در محصولاتی مانند ذرت، سویا و گندم نیز دیده می‌شود. برای نمونه، عملکرد ذرت در آمریکا که تا دهه ۱۹۴۰ ثابت مانده بود، از آن زمان به بعد سالانه افزایش یافته و وزارت کشاورزی آمریکا امسال برداشت بی‌سابقه ۱۸۹ بوشل در هر ایکر را پیش‌بینی کرده که دو برابر ۵۰ سال پیش است.
افزایش بهره‌وری موجب شده که قیمت غذا برای بسیاری از مصرف‌کنندگان قابل‌تحمل باقی بماند و بخش بزرگی از جهان از گرسنگی گسترده در امان باشد. با این حال، مخالفت‌ها با روش‌های مدرن کشاورزی همچنان وجود دارد؛ از جمله مخالفت با مکانیزاسیون، استفاده از کود و سم، بذرهای اصلاح ژنتیکی و سیستم‌های آبیاری.
اهمیت سرمایه‌گذاری در کشاورزی نوین در بازار برنج آشکار است؛ ماده غذایی اصلی نیمی از جمعیت جهان. طی چهار سال گذشته، ترکیبی از آب‌وهوای نامساعد، محدودیت‌های صادراتی و خریدهای هیجانی باعث جهش قیمت برنج و نگرانی دولت‌های آسیایی شده بود. اما با بازگشت بارندگی‌ها و گسترش فناوری‌های کشاورزی، جهان در فصل ۲۰۲۵-۲۰۲۶ به برداشت بی‌سابقه حدود ۵۴۱ میلیون تن برنج نزدیک می‌شود؛ رقمی که تقریباً دو برابر تولید اوایل دهه ۱۹۸۰ است، در حالی که زمین زیر کشت تقریباً ثابت مانده است. این موضوع به کاهش قیمت‌ها کمک کرده است.
کارشناسان می‌گویند برای حفظ روند افزایش بهره‌وری، باید دسترسی کشاورزان به منابع مالی، ماشین‌آلات، کود و سم بهبود یابد و دولت‌ها نیز روی آبیاری و به‌ویژه تحقیق در زمینه اصلاح بذر سرمایه‌گذاری کنند. پیشرفت‌های ژنتیکی اخیر توانسته است ارقامی از برنج تولید کند که در برابر کم‌آبی و سیل مقاوم هستند. طبق گزارش سازمان‌های بین‌المللی، مصرف محصولات تراریخته تاکنون اثر منفی شناخته‌شده‌ای بر سلامت انسان یا محیط زیست نداشته است.
چالش نهایی این است که افزایش بهره‌وری به معنای نیاز کمتر به نیروی کار کشاورزی است. با این حال، مهاجرت نیروی کار از روستاها به شهرها و جذب آن‌ها در صنایع و خدمات می‌تواند همان مسیری را تکرار کند که کشورهای ثروتمند طی صد سال گذشته پشت سر گذاشته‌اند. تجربه بازار برنج نشان می‌دهد که علم و فناوری می‌توانند به جهان کمک کنند تا با تغییرات اقلیمی کنار بیاید بدون آنکه خطر کمبود غذا افزایش یابد.
منبع: Japan Times