پایگاه خبری فولاد ایران- رشد اقتصاد عامل‌های هوش مصنوعی تهدیدهایی برای سطح اعتماد ایجاد می‌کند و همزمان فرصت‌هایی برای بازتصور اعتماد فراهم می‌آورد. مقاله مجمع جهانی اقتصاد به اهمیت اعتماد در دنیای جدید اقتصاد هوش مصنوعی (AI) پرداخته و نحوه شکل‌گیری و اهمیت آن را در زمینه‌های مختلف تحلیل می‌کند. در این مقاله، به دو جنبه کلیدی پرداخته می‌شود: چگونه اعتماد در دنیای ایجنت‌های خودمختار هوش مصنوعی شکل می‌گیرد و چرا برای موفقیت در این اقتصاد نیاز به بازنگری در مفهوم اعتماد داریم.
طبق این مقاله، اعتماد یکی از عوامل کلیدی در موفقیت اقتصادی است. تحقیقات نشان می‌دهند که افزایش اعتماد اجتماعی می‌تواند موجب رشد اقتصادی شود. به طور خاص، افزایش ۱۰ درصدی در سهم افراد با اعتماد در یک کشور می‌تواند تولید ناخالص داخلی سرانه را حدود ۰.۵ درصد افزایش دهد. با این حال، در دنیای هوش مصنوعی که تبادلات بیشتر به وسیله ایجنت‌های خودمختار انجام می‌شود، اعتماد با چالش‌های جدیدی روبرو می‌شود.
هوش مصنوعی در حال تکامل است و ایجنت‌های هوش مصنوعی از ابزارهای کمکی به موجودات خودمختار تبدیل می‌شوند که می‌توانند تصمیمات بگیرند و منابع را تخصیص دهند. پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که تا سال ۲۰۲۸، حدود یک سوم نرم‌افزارهای سازمانی شامل ایجنت‌های هوش مصنوعی خواهند بود که ۱۵ درصد از تصمیمات روزانه کاری به صورت خودکار توسط این ایجنت‌ها اتخاذ خواهد شد.
تحقیقات نشان می‌دهد که اعتماد به هوش مصنوعی در مناطق مختلف و میان گروه‌های جمعیتی متفاوت است. به طور کلی، مردم در کشورهای پیشرفته نسبت به هوش مصنوعی کمتر اعتماد دارند. همچنین، در محیط‌هایی که احساس نارضایتی و بی‌عدالتی زیاد است، اعتماد به هوش مصنوعی کاهش می‌یابد. این نشان می‌دهد که اعتماد به هوش مصنوعی در جوامع مختلف به شدت تحت تأثیر فرهنگ‌ها و شرایط اجتماعی است.
برای اینکه اعتماد در دنیای ایجنت‌های هوش مصنوعی برقرار شود، باید آن را در سه حوزه مختلف مورد بررسی قرار داد:
• اعتماد انسان به انسان: اساس این نوع اعتماد در ارزش‌های مشترک، تعامل متقابل و تجربیات گذشته است. با ورود به دنیای دیجیتال، نحوه شکل‌گیری این اعتماد تغییر خواهد کرد. به عنوان مثال، زمانی که فردی در تماس ویدئویی آواتاری از هوش مصنوعی باشد، عوامل روانی که برای ایجاد اعتماد استفاده می‌شوند به چالش کشیده می‌شود.
• اعتماد ایجنت به ایجنت: ایجنت‌های هوش مصنوعی باید با یکدیگر تعامل کنند و بر اساس تاریخچه عملکرد، اعتبار و پیش‌بینی‌پذیری رفتارها اعتماد بسازند.
• اعتماد انسان به ایجنت: برای اینکه انسان‌ها به ایجنت‌های هوش مصنوعی اعتماد کنند، این ایجنت‌ها باید رفتارهای قابل پیش‌بینی و هویت پایداری داشته باشند. این به این معناست که ایجنت‌های هوش مصنوعی باید به یاد بیاورند که کاربران چه نیازی دارند و مطابق با آن‌ها عمل کنند.
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها برای اعتماد به هوش مصنوعی، عدم شفافیت در مورد نیت ایجنت‌ها است. برای مثال، خودروهای خودران ممکن است از لحاظ آماری ایمن‌تر از رانندگان انسانی باشند، اما مردم به دلیل عدم درک از تصمیمات پشت پرده آن‌ها، هنوز به این تکنولوژی اعتماد ندارند. بنابراین، نیاز به شفافیت بیشتر در مورد نیت و تصمیم‌گیری ایجنت‌های هوش مصنوعی احساس می‌شود.
برای اینکه اعتماد در دنیای هوش مصنوعی برقرار شود، باید چالش‌های فنی مختلفی حل شوند. این چالش‌ها شامل تبادل داده‌های ایمن، تایید هویت ایجنت‌ها در پلتفرم‌های مختلف و ایجاد پروتکل‌های مشترک برای انتقال اعتماد است.
در پنج سال آینده، فرصتی محدود اما حیاتی برای شکل‌دهی به نحوه عملکرد اعتماد در دنیای ایجنت‌های هوش مصنوعی وجود دارد. بازار ایجنت‌های هوش مصنوعی در حال رشد است و پیش‌بینی می‌شود که تا سال ۲۰۳۰ به ۵۰.۳۱ میلیارد دلار برسد. این رشد، تهدیدات امنیتی و تقلب را افزایش می‌دهد، مگر اینکه چارچوب‌های اعتماد محکمی ایجاد شود.
کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که در سال ۲۰۲۴، فناوری‌های جعل تصویر و صدا مانند Deepfake رشد خواهند کرد و با گسترش ایجنت‌های هوش مصنوعی، احتمال تقلب و تهدیدات امنیتی نیز افزایش خواهد یافت. این تهدیدات می‌تواند اعتماد عمومی را کاهش دهد و بر شاخص‌های اقتصادی تأثیر منفی بگذارد.
منبع: World Economic Forum